Les Champs Elysees

Lieflijk, landelijk, en vol als het Stadspark op Tweede Pinksterdag. Yosemite Valley, prachtig! Maar het is weekend en het weer is uitzonderlijk mooi, en de herfst komt er aan, dus heel Californie wil er in. Een gestolen dagje. Wij rijden genietend door het geheel vlakke dal met zonovergoten graslandjes in het bos, tussen de vrijwel verticale bergwanden waar ijle watervallen als bruidssluiers omlaag hangen, zachtjes wapperend in de wind. We fotograferen de tamme hertebok op het kruispunt. De unit blijft achter op een saaie parkeerplaats, wij gaan per fiets verder. Dan lijkt het nog mooier! Er zijn nog steeds veel mensen, dat is waar, maar nu zijn ze te voet dan wel op een huurfiets met kinderwagen-aanhanger. We stappen af waar de verharde weg ophoudt en we wandelen verder naar Mirror Lake, waar men ooit de natuur meende te moeten aanpassen om meer geld te verdienen aan de toeristen, maar waar men nu spijt van heeft. De mens kan niet met de natuur omgaan; hij denkt dat het zijn natuur is, maar met z’n eigen natuur weet hij zich meestal ook geen raad.
Nee, dan wij: wij wandelen er gewoon stilletjes doorheen en we genieten zonder winstoogmerk en zijn de koning te rijk. We fietsen en wandelen naar de andere waterval, fietsen naar een terrasje voor een verfrissing (Torpedo Special India Pale Ale), fietsen het hele dal rond, dan naar de unit. Naar de camping, waar inmiddels Australiers naast ons staan. Ze spreken Engels met dat typische Australische accent en ze hebben nog nooit van de Poolster gehoord. Er komt iemand aanlopen die vraagt of het misschien een nationale feestdag is of zo, met die menigte toeristen. Hij spreekt Australisch met dat typisch Hollandse accent. Even later hebben we voor zes personen vlees gebraden op twee barbeques, alle gevoed met onze overmaat sprokkelhout, en we babbelen gezellig in veel soorten Engels over koetjes en kalfjes en de wateroverlast Down Under. Onze buren blijken binnen 20 mijl van elkaar te wonen. It’s a small world.