Zondag 15 september – Czerszegtomaj-Fülöpháza.

Je moet hier niet op een tremaatje kijken. Gelukkig voegt onze miep-miep (we hebben geen tom-tom) zelf de accentjes toe, anders kwamen we nergens. Welnu. Het was avond geweest en het was ochtend geweest: de achtste dag, en we zagen opnieuw dat het weer goed was.
Het afscheid van Tante Nella en Oom Zolli is roerend, ons verblijf bij hen was heerlijk. Iedereen die dit leest en ze kent, ontvangt bij deze hun hartelijke groeten. Ons laatste avondmaal was in een eetgelegenheid in de buurt, en het smaakte allemaal uitstekend. Er was een heerlijke droge witte wijn bij, die thuis perfect aansloot op een dito chardonnay, die weer werd uitgewuifd door een brandewijntje van dubieuze herkomst, geschonken uit een plastic fles met een paar woorden op het etiket in Cyrillisch schrift en in dikke rode letters – we waren gewaarschuwd. De dames waren verstandig, de heren genoten er van.
In de zon rijden we af, vol van goede voornemens. In lijn hiermee keren we terug op onze schreden naar de plaats waar onze zielen zich zeer gezegend hebben gevoeld: bij de wateren van Babylon. Sorry: Balaton. Kisbalaton, om precies te zijn. Op de fiets langs het meer, over een dijk rijdend, het uitzicht in wisselende mate belemmerd door struikgewas. Een stukje te voet om dichter bij de lepelaars te komen. Dan terug naar de auto. Nogmaals die raadselachtige reigerachtigen kieken, we moeten weten hoe ze heten. Koffie zetten, steeds dingetjes verplaatsend om de gaspit uit de wind te houden, iedereen weet hoe het gaat. Ditmaal geen bijsmaakjes. Dan met enige weemoed het gas weer ingetrapt, in de richting van een volgend Nationaal Park, nog steeds zonder snelweg-vignet. Dat is geen Hollandse gierigheid: de snelwegen voeren naar Boedapest, dat als een spin in een weg hangt. Wij bewegen vooralsnog radiaal, niet axiaal. Of is het sagittaal?
Waar we ook kijken: er groeit mais. De enige afwisseling is dat sommige akkers al geoogst zijn. Het landschap golft vriendelijk, het asfalt is veelal zeer goed, de dorpen liggen een uur gaans uit elkaar. 80-50-80, gaat de snelheidsmeter. We steken de Donau over, die hier gewoon Duna heet, en opeens is alles plat. Ja, we weten het, de Aarde is niet plat maar rond. Nou, hier in de grote Hongaarse laagvlakte is de Aarde zo rond als een pannenkoek. Met groene stipellijntjes die aangeven waar het Nationale Park begint en eindigt. Miep-miep brengt ons trouw naar Fülöpzálla. Nu nog de camping Somodi-Tanya. In geen velden of wegen te bekennen. Ook geen bordjes die naar een kampeerterrein wijzen, hoewel er veel bordjes staan. Jolande raadpleegt nogmaals ons reisschema om te zien of er een adres op staat. O. Eh. Fülöpháza was het. Geen nood: miep zegt dat dat maar 18 minuten verderop is. Nou, dat gaat een beetje anders: de weg terug naar de provinciale weg is een verzameling hobbels omlijst door wegdek. Maar daarna is er een bordje, precies wat we zoeken, en een geparkeerde Duitser uit BOR (dat staat op z’n kentekenplaat) bevestigt ons vermoeden en roept in het Hongaars dat het drie kilometer is. Gelukkig steekt hij drie vingers omhoog.
Het zandige karrenspoor heeft zo’n verhoogde gras-richel in het midden. Hier wat hoger, daar wat lager. Na een kilometer bedenkt Germen dat het stopcontact van de fietsdrager in principe kan inklappen in de bumper, en dat blijkt ook een beetje te werken met de stekker er in. Dat scheelt weer 5 cm. Om de honderd meter worden we aangemoedigd door bordjes: ja, hou vol, je gaat de goeie kant op. Tenslotte bereiken we de Gasthof en worden begroet door zoveel vrolijke hondjes dat we ze niet kunnen tellen.
Er moet ook wifi zijn. Jolande kookt terwijl Germen met de baas praat, en dan met een jongedame, die hem de wifi-code geeft. Ze schrijft in hoofdletters de naam van het netwerk en de code, maar vertelt met klem dat alles met kleine letters moet. Nou, er is geen netwerk met de opgegeven naam, en de gedetecteerde netwerken lusten de code niet, dus daar gaan we nog achteraan. Als je dit kunt lezen, is het gelukt. Het eten smaakt prima, en het is stikdonker. Acht uur.