Een dag rust
Door: Germen
Blijf op de hoogte en volg Germen en Jolande
03 Augustus 2015 | Verenigd Koninkrijk, Wheldrake
Today we did nothing. Tenminste, voor 50%. Jolande’s gestel had rust nodig, dus ze moest veel zitten en zich geen zorgen maken. Want de spieren moesten ontspannen zijn. Dus ze ging kleuren, je weet wel. Ik persoonlijk zou daar gillend gestoord van worden en wegvluchten met achterlating van het grootste deel van mijn haar. Maar zij voltooide een uil en begon aan een iris met regenboogeffect.
Mijn gestel was anders, dus ik toog er op uit met de toeter en aanwijzingen betreffende the Lower Derwent River National Nature Reserve. De meest waardeloze velden langs het riviertje, waar een zichzelf respecterende boer nog geen paar klompen zou willen hebben staan, zijn toevertrouwd aan de RSPB, die er van die kijkhutten heeft neergezet met een soort voetpad er tussen.
Weest niet bevreesd, dit wordt geen opstel over Marsh tits versus Willow tits, want die kan ik ook niet uit elkaar houden. Noch zal ik U lastig vallen met al mijn bijzondere waarnemingen, want die waren beperkt tot een ijsvogel. De wandeling echter, de omgeving, de rust, de eenzaamheid (en de wetenschap dat deze tijdelijk zou zijn), het gezang en het gezoem, de kleuren en de geuren: het was een feest. En ik weet nu dat ijsvogels net als valkjes kunnen bidden boven hun jachtterrein. Mijn kennis is toegenomen, en dat doet mij altijd deugd, of het nou nuttige kennis is of niet.
Want als je ophoudt met leren, hou je vervolgens onvermijdelijk op met denken.
Mijn gestel was anders, dus ik toog er op uit met de toeter en aanwijzingen betreffende the Lower Derwent River National Nature Reserve. De meest waardeloze velden langs het riviertje, waar een zichzelf respecterende boer nog geen paar klompen zou willen hebben staan, zijn toevertrouwd aan de RSPB, die er van die kijkhutten heeft neergezet met een soort voetpad er tussen.
Weest niet bevreesd, dit wordt geen opstel over Marsh tits versus Willow tits, want die kan ik ook niet uit elkaar houden. Noch zal ik U lastig vallen met al mijn bijzondere waarnemingen, want die waren beperkt tot een ijsvogel. De wandeling echter, de omgeving, de rust, de eenzaamheid (en de wetenschap dat deze tijdelijk zou zijn), het gezang en het gezoem, de kleuren en de geuren: het was een feest. En ik weet nu dat ijsvogels net als valkjes kunnen bidden boven hun jachtterrein. Mijn kennis is toegenomen, en dat doet mij altijd deugd, of het nou nuttige kennis is of niet.
Want als je ophoudt met leren, hou je vervolgens onvermijdelijk op met denken.
-
04 Augustus 2015 - 10:26
Hannes:
Valkum arboreale? -
06 Augustus 2015 - 19:35
Germen:
Een Hobby van me. -
08 Augustus 2015 - 20:12
Jan:
die valkum is volgens mij een sperwer, een accipiter nisus. Jaja, hoe klinkt dat?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
