Maandag 15 augustus: Wat voor kampeerder ben je?

De camper waar we nu mee op pad zijn is door ons aangeschaft en vervolgens door Joop en Rita van uitrusting en inhoud voorzien. We gebruiken hem gemeenschappelijk. En hier blijkt gelijk het verschil in benadering. Germen wil alleen maar basic, en vooral geen spullen die niet strikt noodzakelijk zijn. Ik wil een goed uitgeruste keuken, een klaptafeltje en een paar stoelen en voor de rest kan ik ook wel zonder. Rita wil comfort. Joop wil lui kunnen liggen en af en toe tv kijken.
Bij het maken van het ontbijt heb ik alle kastjes ongeveer overhoop gehaald om te vinden wat ik nodig heb. Wat mij betreft is het wat vol, want er moet eerst van alles uit voor je ergens bij kunt en daarna moet het er allemaal weer in. Als we nu eens alle kastjes leeghalen en in de berging zetten wat we niet nodig hebben. Dan blijft er ruimte over voor onze boeken die we nu nergens kwijt kunnen en heb ik misschien wat meer zicht op wat er is. En dus verdwijnt een fors deel van de voorraad in een boodschappentas, gaan glazen en kopjes in doeken ook in het ruim en kan ik vinden wat ik nodig heb. Germen zou graag nog meer weg halen, maar dat lijkt me weer niet handig. Dan staat er nog zo weinig in de kastjes dat het gaat rammelen. Als ik nu uiteindelijk kijk naar wat we weg hebben gehaald blijkt het allemaal nogal mee te vallen. We moeten gewoon even wennen aan waar dingen staan.
Door ons ietwat overhaast vertrek ben ik van alles vergeten. We hebben de kip uit de vriezer vergeten. We hebben geen brood, maar dat is al opgelost. Er is geen koffiemelk. Ik kan geen peper en geen kerrie vinden (achteraf had ik beter moeten zoeken). En we hebben nog geen bronwater. Tijd dus voor boodschappen. Noord-Frankrijk is redelijk vlak, dus gaan we op fiets. Hm… Er ligt een leuke heuvel tussen ons en de supermarkt, niet zo hoog, maar voor mensen zonder conditie zoals wij toch nog een hele klim. Maar het lukt, en de supermarkt heeft wat we nodig hebben. Bij de camper is er vervolgens meer koffie en zoeken we uit hoe de luifel werkt. Simple comme bonjour.
Na de lunch is het tijd voor iets actiefs. Die 2 km fietsen van vanochtend lijkt nergens op. Ons doel voor deze vakantie is een foto van een wielewaal. Die zitten in Frankrijk, laten we maar eens op zoek gaan. Dus naar een bos. Dat is zo’n 3 km verderop, dus nemen we opnieuw de fiets. Nu zijn het wat meer hellingen en daarna een stevige wandeling steil een heuvel op. Bergen hebben we hier niet. Het bos is heel stil. We horen in de verte een gaai en een roofvogel, ergens piept een onbestemd beestje en we jagen een fazant op. Verder niets. Het meest boeiende aan de wandeling zijn de enorme aantallen vuursteenknollen, soms zo groot als een voet. De helling ligt er mee bezaaid. Prima landje voor mensen uit het stenen tijdperk. Het is heet, tenminste voor onze activiteiten, zeker in de zon. De terugweg is gemakkelijker, meer bergaf.