In de ban van de ring.
Door: Germen
Blijf op de hoogte en volg Germen en Jolande
15 November 2016 | Nieuw Zeeland, Matamata
Het moest er van komen. Peter Jackson, inmiddels Sir Peter Jackson, vloog eindeloos in helikopters boven Nieuw-Zeeland en koos uiteindelijk de boerderij van boer Alexander als locatie voor zijn films over hobbits, tovenaars, elfen, dwergen, en andere wezens die Tolkien bedacht voor zijn boeken. Bij elkaar zijn er inmiddels 250.000.000 exemplaren van deze boeken verkocht, maar ik denk dat er nog veel meer bioscoopkaartjes zijn verkocht voor de films. En dan heb ik het nog niet over de mensen die gratis lekker thuis kijken. Sommige mensen hebben iets met Tolkien en zijn wereld, net zoals je Trekkies hebt, en Luke Skywalker-aanbidders, en Harry Potter idioten. Nou, wij hebben ons helemaal laten gaan bij boer Alexander. Dat deden de wolken ook, dus het viel niet op.
Opnieuw bleek de genialiteit van ondergetekende. Er waren gratis groene paraplu’s te leen, en ik dacht even na en nam er geen. Want het woei hard genoeg om elke plu die ik kende, kapot te waaien. Nou, daar hebben de Nieuw-Zeeuwen dus iets op gevonden, en ik liep zodoende voor niks te soppen en te kleumen. Af en toe mocht ik even bij Jolande schuilen. Ook niet verkeerd.
Hobbits wonen in holen onder de grond. Heel comfortabele gezellige holen, met ronde deuren en ramen, met kachels en walk-in-garderobes en uitstekende keukens en overvloedig kaarslicht (om bij te filmen). Rijke hobbits althans. De filmset die wij bezochten heeft echter alleen ondiepe uithollingen met een geveltje er voor: alles wat binnen in zo’n ruimte gebeurde, is in studio’s gefilmd. De buitenkant is echter erg aardig, vooral als de zon schijnt (nu dus niet), met klimmende rozen en moestuintjes en bloemen overal enz. Hobbits zijn veel kleiner dan wij, en er werden allerlei slimme trucs toegepast om dat zichtbaar te maken. Zo zijn er gevels van grote hobbit-woningen en van hele kleine. In de film gaan mensen door kleine deuren (en stoten hun hoofd); hobbits en dwergen juist door grote.
In veel scènes treden mensen en hobbits samen op, en om het verschil in grootte te tonen werden de hobbits vaak veel verder van de camera geplaatst dan de mensen. Dat lijkt eenvoudig, maar houd maar eens een serieus gesprek zo, met iemand die niet naast je staat of zit maar tien meter verderop. Ze hadden ook twee soorten rekwisieten: grote en kleine. Een mens-grote tovenaar neemt zijn hoed af en geeft hem aan een hobbit, een andere camera neemt het over en de hobbit pakt een veel grotere maar verder identieke hoed aan en hangt hem aan de kapstok. Welkom, Gandalf. Goedemiddag, Frodo, doe maar een wijntje.
Erg leuk allemaal, en erg nat. Gelukkig is er een heerlijke kroeg in de film én in de boeken én op de set, daar branden drie open haarden en we konden een beetje opdrogen met een drankje. Maar eenmaal weer in onze joenit (dankjewel, Leendert) haalden we meteen droge kleren tevoorschijn. Nu zijn we bij Rotorua, waar van die stinkende zwavelbronnen zijn: de volgende attractie. Onze natte kleren drogen al aardig, bij de elektrische waaikachel. Misschien is het weer morgenochtend nét goed genoeg voor onze helikoptervlucht naar de top van de plaatselijke vulkaan.
De vogel (zie de plaatjes) vloog vanochtend om een uur of half zeven voorbij, toen ik buiten liep om te kijken of ik dat nog kon, na de hele dag in die Gardens. Eén nieuwe vogel vandaag. Maar: 44 in 12 dagen, niks te klagen. En binnenkort, echt waar, wordt het mooi weer. Zouden er veel wegen afgesloten zijn op het Zuidereiland? Vandaag weer getankt. 57 liter, kilometerstand 269580. Ga maar rekenen, dat kunnen jullie best.
Doe-ie!
Opnieuw bleek de genialiteit van ondergetekende. Er waren gratis groene paraplu’s te leen, en ik dacht even na en nam er geen. Want het woei hard genoeg om elke plu die ik kende, kapot te waaien. Nou, daar hebben de Nieuw-Zeeuwen dus iets op gevonden, en ik liep zodoende voor niks te soppen en te kleumen. Af en toe mocht ik even bij Jolande schuilen. Ook niet verkeerd.
Hobbits wonen in holen onder de grond. Heel comfortabele gezellige holen, met ronde deuren en ramen, met kachels en walk-in-garderobes en uitstekende keukens en overvloedig kaarslicht (om bij te filmen). Rijke hobbits althans. De filmset die wij bezochten heeft echter alleen ondiepe uithollingen met een geveltje er voor: alles wat binnen in zo’n ruimte gebeurde, is in studio’s gefilmd. De buitenkant is echter erg aardig, vooral als de zon schijnt (nu dus niet), met klimmende rozen en moestuintjes en bloemen overal enz. Hobbits zijn veel kleiner dan wij, en er werden allerlei slimme trucs toegepast om dat zichtbaar te maken. Zo zijn er gevels van grote hobbit-woningen en van hele kleine. In de film gaan mensen door kleine deuren (en stoten hun hoofd); hobbits en dwergen juist door grote.
In veel scènes treden mensen en hobbits samen op, en om het verschil in grootte te tonen werden de hobbits vaak veel verder van de camera geplaatst dan de mensen. Dat lijkt eenvoudig, maar houd maar eens een serieus gesprek zo, met iemand die niet naast je staat of zit maar tien meter verderop. Ze hadden ook twee soorten rekwisieten: grote en kleine. Een mens-grote tovenaar neemt zijn hoed af en geeft hem aan een hobbit, een andere camera neemt het over en de hobbit pakt een veel grotere maar verder identieke hoed aan en hangt hem aan de kapstok. Welkom, Gandalf. Goedemiddag, Frodo, doe maar een wijntje.
Erg leuk allemaal, en erg nat. Gelukkig is er een heerlijke kroeg in de film én in de boeken én op de set, daar branden drie open haarden en we konden een beetje opdrogen met een drankje. Maar eenmaal weer in onze joenit (dankjewel, Leendert) haalden we meteen droge kleren tevoorschijn. Nu zijn we bij Rotorua, waar van die stinkende zwavelbronnen zijn: de volgende attractie. Onze natte kleren drogen al aardig, bij de elektrische waaikachel. Misschien is het weer morgenochtend nét goed genoeg voor onze helikoptervlucht naar de top van de plaatselijke vulkaan.
De vogel (zie de plaatjes) vloog vanochtend om een uur of half zeven voorbij, toen ik buiten liep om te kijken of ik dat nog kon, na de hele dag in die Gardens. Eén nieuwe vogel vandaag. Maar: 44 in 12 dagen, niks te klagen. En binnenkort, echt waar, wordt het mooi weer. Zouden er veel wegen afgesloten zijn op het Zuidereiland? Vandaag weer getankt. 57 liter, kilometerstand 269580. Ga maar rekenen, dat kunnen jullie best.
Doe-ie!
-
16 November 2016 - 10:22
Aad:
Dag Germen julliedoen ongeveer hetzelfde als wij 6 maanden geleden deden. En wij haden er mooier, maar koud(!) weer bij. Bij onsstond de rijp op de auto in Rotorua. Dan dan zijn de warme baden des te lekkerder. Ik kan je aanraden na een stukje rijden naar het zuiden, linksaf en wat lopen kom je aan een heerlijk kabbelend beekje waarvan het water wel zo'n 37 graden is. t Is dat ik hier gen foto aanvast kan plakken anders deed ik het. Vraag de locals waar het is, zeker de moeite want helemaal niet toeristisch en in een mooie bosstreek.
Ander vraagje, kijk jewel eens in je eigen email normale post? Daar liet ik achter dat je bij mijn ome Maarten en tante Janny langs kan gaan in Nelson. Jij maar ook zij zullen dat zeker waarderen.
Hopelijk klaart het weer wat op en dan kan je mt Ngarahoe (die heet sinds het filmen daar ook wel Mount Doom). Ik liep daar in 1973 tegen op met een oud-NJN-er en vriend van je vader (Nico Pijl). Deze keer kampeerden we bij de buren on Mt Ruapehu, waar je dichter bij kan komen met vier wielen onder je r. dus dat is wat makkelijker
Nog veel plezier. Krijgen we geen foto van je voertuig? Is het Juicy of self contained, zodat je overal kan.mag staan? -
16 November 2016 - 22:56
Liset:
Ook wij waren in Rotorua en hebben we Paul zijn verjaardag gevierd bij een plaatselijke Thai. In de buurt was Waikite Valley Thermal Pools (heb het even opgezocht) Daar stonden we naast de baden gevuld met warm, warmer, warmst, heter en hete baden. We liepen zo van onze unit door een privé hekje naar het bad. Het is nl ook een camping met 7 plaatsen oid. Na 20:00 trokken ze de stop uit het bad en liep het 's nachts weer vol met vers water uit de hot-spring. Geen gekkenhuis met Japanners, maar locals met gezinnen. En met bescheiden barretje.
Vlak daarbij is Wai-O-Tapu met de spuitende geiser. Dit allebei aan weerszijde van State Highway 5. Zo'n anderhalf uur onder Rotorua.
Veel plezier!!
-
16 November 2016 - 23:27
Germen En Jolande Postma-Schoemaker:
Nee, Aad, in germen.postma@hetnet.nl kijk ik niet. Daar is complex handelen voor nodig via de een of andere portal van mijn provider. Maar dit werkt ook, toch? We hebben al met Oom Maarten gecommuniceerd, we weten waar hij woont en dat hij al bezoek heeft, en we zoeken hem op. Wat ons nog interesseert is of er veel wegen gesloten zullen blijken te zijn daar op South Island.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
