De cirkel is rond

Ramarama. We zijn weer bij het beginpunt teruggekeerd. Niet omdat dit nu zo’n geweldige camping is, maar omdat hij een aantal grote voordelen biedt. De eerste is dat hij vindbaar is, in tegenstelling tot de camping die we eerst op het oog hadden. De tweede is dat er plaats is, ook belangrijk. En tenslotte is het dicht bij ons vertrekpunt morgen. En zo werd het dus Ramarama. We deden het kalm aan vandaag. Germen stond op met keelpijn, dus rustig aan maar, ziek worden is nu niet zo handig. Eerst even op het volgende strand kijken. Daar zijn hete bronnen. Maar zijn er vooral als het laag water is, bij hoog water is het niet veel meer dan lauw. Het is hoogwater, niet de moeite dus om een kuil te gaan graven. Er zijn wel mooie grassen met stervormige zaden. Verder over een onverharde weg in de richting van Raglan. Dat is 50 km, het gaat allemaal niet hard. We komen nog wel even langs een mooie waterval en doen de wandeling (lees klimtocht, 263 treden om precies te zijn) van de top naar de voet en weer terug. Na de lunch langs een binnenweg richting Auckland. Mooie uitzichten, schapen op de helling, weinig spannends. De camping die we uitzochten was waarschijnlijk opgedoekt. Het telefoonnummer klonk vreemd en verder was hij onvindbaar. En zo zijn we dus terug op Ramarama. Morgen met een beetje geluk (als Germen weer wat opknapt) naar de botanische tuinen, dan camper inleveren en inpakken, en uiteindelijk rond middernacht vertrekken we terug naar huis. Het is mooi geweest.