We bekijken Bryce Canyon
Door: Germen en Jolande
Blijf op de hoogte en volg Germen en Jolande
04 Oktober 2011 | Verenigde Staten, Bryce Canyon
Nog steeds staat onze unit naast de campingbaas z'n mobile home. Na ons bezoek aan Zion zijn we gisteren doorgereden tot vlak voor Bryce, dat is niet ver. We staan in een open bos op een National Forest camping waar je gewoonlijk geen faciliteiten hebt behalve drinkwater en een plee, maar we hebben dus geluk met de baas, die het goed vindt dat we met zijn internetverbinding meeliften.
Vannacht regende het nogal, en er zijn alsmaar wolken. Maar vol goede moed ronken we naar Bryce Canyon, dat door de een wordt bestempeld als een overdreven suikertaart en door de ander met diepe zuchten van oooooh! en aaaaah!
De plattegrond is in elk geval simpel: er is 1 weg en die loopt dood, dus je verdwaalt niet gauw. Wij negeren de lichtgevende borden die melden dat we op de rand van de Canyon bijna niet zullen kunnen parkeren en dat we dus de gratis shuttle-bus moeten nemen. Dat zullen we nog wel eens zien!
(Het is immers laagseizoen en dubieus weer). Inderdaad valt het mee. Plaats genoeg. De uitzichten zijn nu, i.t.t. gisteren, wel wijds en groots, en schuin omlaag in plaats van steil omhoog. Goed voor onze nek. Er is genoeg zon voor mooie foto's, verder is het kil en winderig, en we trekken warme kleren aan en nemen onze regenjassen mee als we de Canyon in klimmen. Deze taferelen hebben we op de video gezien van Corry en Henri! Je loopt 250 meter omlaag langs haarspeldbochtjes, omgeven door zalmroze steenformaties die werkelijk nergens op slaan. Dan loop je tamelijk makkelijk een stukje over de bodem, en dan kun je net zo steil weer omhoog. Je kunt ook een wat langere, minder steile terugtocht kiezen; dat was voor ons. Bovenaan voelden we het in de benen, knieen, voeten, noem maar op. Maar het was echt erg mooi. Er kwam bovendien nog een Steller's Jay zo ongeveer op ons hoofd zitten: die wilde een pinda. Maar we hadden alleen zoute en je mag geen dieren voeren want dan wennen ze daar aan en dan komen ze de winter niet door.
Vervolgens alle uitzichtpunten bezocht, zon of geen zon, foto geknipt, en weer de unit in gevlucht wegens de wind, die op de rand nogal heftig was. Bij het verlaten van het park nog Pronghorns en Mule deer geschoten.
Nou, dat weten jullie weer: nu de plaatjes nog.
Vannacht regende het nogal, en er zijn alsmaar wolken. Maar vol goede moed ronken we naar Bryce Canyon, dat door de een wordt bestempeld als een overdreven suikertaart en door de ander met diepe zuchten van oooooh! en aaaaah!
De plattegrond is in elk geval simpel: er is 1 weg en die loopt dood, dus je verdwaalt niet gauw. Wij negeren de lichtgevende borden die melden dat we op de rand van de Canyon bijna niet zullen kunnen parkeren en dat we dus de gratis shuttle-bus moeten nemen. Dat zullen we nog wel eens zien!
(Het is immers laagseizoen en dubieus weer). Inderdaad valt het mee. Plaats genoeg. De uitzichten zijn nu, i.t.t. gisteren, wel wijds en groots, en schuin omlaag in plaats van steil omhoog. Goed voor onze nek. Er is genoeg zon voor mooie foto's, verder is het kil en winderig, en we trekken warme kleren aan en nemen onze regenjassen mee als we de Canyon in klimmen. Deze taferelen hebben we op de video gezien van Corry en Henri! Je loopt 250 meter omlaag langs haarspeldbochtjes, omgeven door zalmroze steenformaties die werkelijk nergens op slaan. Dan loop je tamelijk makkelijk een stukje over de bodem, en dan kun je net zo steil weer omhoog. Je kunt ook een wat langere, minder steile terugtocht kiezen; dat was voor ons. Bovenaan voelden we het in de benen, knieen, voeten, noem maar op. Maar het was echt erg mooi. Er kwam bovendien nog een Steller's Jay zo ongeveer op ons hoofd zitten: die wilde een pinda. Maar we hadden alleen zoute en je mag geen dieren voeren want dan wennen ze daar aan en dan komen ze de winter niet door.
Vervolgens alle uitzichtpunten bezocht, zon of geen zon, foto geknipt, en weer de unit in gevlucht wegens de wind, die op de rand nogal heftig was. Bij het verlaten van het park nog Pronghorns en Mule deer geschoten.
Nou, dat weten jullie weer: nu de plaatjes nog.
-
05 Oktober 2011 - 07:19
Henriët:
Hoi Germen, als ons Pa dit eens wist, hij is minstens drie keer naar Bryce Canyon geweest omdat hij het zo fantastisch vond. -
07 Oktober 2011 - 19:58
Corry:
We hebben precies dezlfde fotos gemaakt destijds, maar dan zonder digitale camera. Ik zie het nog voor me. Grappig dat deze reis aanknopingspunten biedt, al hebben jullie veel meer gedaan en gezien van de USA. Ik hoor tot de mensen die het prachtig vinden, niet tot de suikertaartmensen.
Gaan jullie ook nog nar de Grand Canyon. Die is ook indrukwekkend, maar eigenlijkmoet je er dan in afdalen. Dat hebben we maar niet gedaan, want dan ben je een paar dagen bezig.
Heel veel plezier verder -
07 Oktober 2011 - 20:15
Corry:
Zag zojuist dat ik hopeloos achter liep. Jullie zijn al naar de Grand Canyon geweest. Sorry dat ik even niet alles heb gevolgd. De foto van die squirrel is geweldig. De slang hoeft van mij niet, al is hij niet giftig. Zijn jullie niet in in Yosymite ( weet niet of ik dit goed schrijf) geweest?
Nu nog naar Las Vegas of Salt Lake City of zoiets?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
