29 mei - Goed plan

29 mei (dag 7) – Söderåsens Nationaal Park

Gisteren stelde ik voor dat we naar Helsingborg zouden gaan. Leek ons allebei wel een goed plan. Daarna ging ik even lopend potloden halen. En toen ik terugkwam had Germen inmiddels een nationaal park ontdekt, op weg naar Helsingborg. We besluiten het van het weer af te laten hangen en slapen er een nachtje over.

Het park ligt een uurtje rijden in westelijke richting, en het is er echt een dagje voor. We nemen zelfs een piknikkoelboks mee. Er is een folder van het park, en die heeft Jolande al meegenomen toen we in Vattenrike bij Kristianstad waren. Vooruitziende blik.

De kern van het park is een geologische formatie die 110.000.000 jaar oud is, dus we hebben geen haast. Onze eerste stop is bij een bordje dat voor elanden waarschuwt. Elke toerist fotografeert zo’n bordje, net als dat van die kangoeroes in Australië.

De tweede stop is aan de rand van een 90 m diepe afgrond, het restant van een gebergte dat ooit de hoogte van de huidige Himalaya had. Dat zeggen ze nou wel, maar we zien er niets van. We kijken naar weidse en diepe vergezichten, en het is fijn om te zien dat er een fatsoenlijk hek staat om de rondrennende kinderen binnen de perken te houden. Er ligt een beukenbos op de rand. Soms legt zo’n beuk het loodje, en dan resteert er vaak een nog rechtop staande stam die prettig beschimmeld raakt. Boomklevers vinden allerlei kriebelbeestjes in zulk hout.

Een derde plek is Lierna, ergens verderop. Hier komen drie dalen bij elkaar en het moet er uitzien als een echte wildernis. We wandelen langs een camping die alleen te voet bereikbaar is. Er ligt hout klaar, plus gereedschap om er brandhout van te zagen. Dat klinkt toch aardig beschaafd. Die wildernis valt wat tegen. Lierna is een bult met diepe dalen aan 3 kanten. Je waait er uit je hemd. Ze hebben verzuimd om er bankjes te plaatsen en onze voeten hebben het wel even gehad. En dus gaan we hetzelfde pad terug en rijden nog een stukje verder, naar een mooie picknickplek aan de rand van het bos.

We verkennen de westrand van het park, stoppen bij een meertje, en vinden het dan wel mooi voor vandaag. Onderweg als toetje een paar kraanvogels. Even boodschappen doen en dan in de stralende zon aan ons eigen meertje een boekje en een biertje.