Van Canyon naar Canyon

Blij dat ik geen kameel ben. Dat gesjok door mul zand in de hitte lijkt me niks. En intussen ben ik wervaringsdeskundige, want we zijn vandaag naar de Coral Pink Sand Dunes geweest. Dat was van de North Rim op weg naar Zion National Park, en het leek ons wel een leuk lunchplekje. Intussen had ik het koffiezetapparaat naar z'n grootje geholpen, omdat het uitzetplankje niet goed was vastgezet (ook door mij dus ik kan niemand de schuld geven). We besloten om dan maar even een nieuwe te gaan halen in Kanab, waar we toch langs kwamen. Jammer dan. Het is Utah, de mormonenstaat, en zondagsrust is hier zondagsrust. Er is dus geen enkele winkel open. Erger nog, er wordt na 11 uur 's ochtends nergens meer koffie geschonken, en alle kroegen zijn ook dicht. Nog blij dat we twee dagen gelden de moeite hebben genomen om 50 km te rijden voor een winkel. We hebben nu tenminste voorraden voor een aantal dagen. Maar geen koffie dus. Wel een subway die bereid was om cola en ice tea te serveren. Het moet dan maar zo. En vervolgens dus naar die zandduinen. Een mooie grote zandbak voor grote jongens, die er met een quad doorheen raggen. Ook een aantal bijzondere plantjes die blijkbaar goed met dat stuifzand om kunnenn gaan, zoals het grote zandriet (nee er is echt geen water), of de ruige ezelsoren. We hebben rond het heetst van de dag een rondje gelopen met uitleg op bordjes over alle bezienswaardigheden in dit vreemde oord, en daarna waren we blij weer vaste grond onder de voeten te hebben. Door naar Zion National Park, dat niet zo ver van deze grote zandbak vandaan ligt. We moesten nog even door een tunneltje in het park, en dat gaat als volgt: alle auto's aan een kant worden tegengehouden, terwijl de andere kant door mag. De laatse krijgt een stokje mee, dat hij aan de authotiteiten mag afgeven aan het einde van de tunnel, waardoor iedereen weet dat dit de laatste is van de stroom automobielen. Daarna mag de andere kant, en opnieuw krijgt de laatste het stokje mee, en zo ad infinitum. Mooi simpel systeem. Uiteraard was de camping vol, maar gelukkig was er een camping direct na het park, nog geen 500 meter verder, dat wel plaats had. En dus gaan we morgen het park wat verder bekijken. Er is een fietspad dat vraagt om verkenning. En daarna zien we wel verder. Rustig gezeten op de camping, eten gemaakt, boekje gelezen, vakantie.