Kampvuurtjes

Ondanks alle waarschuwingen hebben we weer geen beren gezien, dus de weg is weer vrij. Vanochtend maakten een paar kampeerders een vuurtje. Het was koud geweest, en als je dan uit een tentje komt, wil je wel wat warms. Het lukte niet zo. Er kwam zelfs zoveel rook af dat ze er gemakkelijk een heel rooksignalentelegram mee hadden kunnen samenstellen. We werden wakker van de rooklucht, en dachten eerst dat het bos in de fik stond. Het duurde zeker een uur voor ze het allemaal onder controle hadden. Inmiddels was de hele camping ongeveer blauw van de rook. We konden het allemaal prachtig volgen vanuit ons bed. Toen de zon goed boven de berg uit was gekomen, leek het ons wel een mooi moment om op te staan. De camping ging dicht vanaf 12 uur, in verband met het vernieuwen van de bestrating, dus we moesten in elk geval verder. Dat werd verder het dal in. Het dal blijkt een diepe kloof te zijn, waar een rivier in stroomt. Mooi berglandschap, maar die heb je in de Alpen ook. Onderweg een grot bekeken met van die slierten naar beneden, als gordijnen. Druipsteengrotten hoef je ook niet voor naar Amerika. Maar aangezien we hier nu toch zijn, kan het in dezelfde moeite door. Maar de bomen die je hier ziet heb je in Europa niet, dus is het toch bijzonder. En het is veel warmer. Alleen is in zo’n diepe kloof*) de zon wel snel weg, dus zijn we later in de middag nog naar de andere kant van de rivier gereden waar we nog even konden bakken. Alle uitspanningen, voor zover je die hier hebt, zijn inmiddels gesloten. Op een terrasje zitten is er dus niet bij, en we moeten ons eigen potje koken. Soep met geroosterde boterhammen, en salade. Die boterhammen hebben we geroosterd op een kampvuurtje. Het was een mooi vuurtje, met maar weinig rook.

*): Ze zeggen dat dit de diepste kloof van de VS is. Amerikanen zijn altijd op zoek naar het grootste/diepste/breedste enz. En dan willen ze er in kanoen. Binnenkort ga ik uitzoeken hoe ik in deze versie van Word letters met accenten kan maken. Ja, we schrijven onze teksten nu eerst in Word want er is al dagenlang geen wifi te vinden. Stroomopwaarts in dit dal lag ooit een gletsjer, die het dal uitsleep tot het een U-profiel had. Bij al dat gesleep en geslijp nam de gletsjer stenen mee, die afgerond werden, en toen de thermostaat wat omhoog ging, bleven die keien achter. Morenen noem je ze – je hebt eind-, zij- en grondmorenen – , en als je lang genoeg blijft staan wachten, groeit er een bos op waar je in kunt kamperen. Stroomafwaarts was geen ijs, en is het dal dus V-vormig gebleven. Tot zover de geologie-les.