Dinsdag 17 september - Il pleut comme idieut.

Het begon vannacht. Ik hoefde alleen de tafel wat beter onder de luifel te schuiven. Onder vriendelijk getik slapen we verder, maar als Jolande een eindje om is geweest met een paar hondjes - die zeer opgewekt en zelfs gehoorzaam met haar mee lopen - keert ze met natte voeten terug en begint het getik weer. We hebben gelukkig een paraplu, die ons droog houdt, maar waar de regen ook op tikt. Koffie, ontbijt, meer koffie: dat fietstochtje stellen we uit. En het tikt maar door, je zou er gestoord van worden. Ik doe de afwas onder een stroompje water dat van de luifel drupt. Busje komt zo.
De plantjes vinden het vast fijn. Op het kaartje hieronder zie je blauwe stukjes. Die zouden nu misschien weer blauw kunnen worden.
We doen boodschappen, maken soep (lekker warm), en nog steeds regent het. Een punthoofd krijg je er van. Onderweg bedenken we dat de plaatsnamen hier volledig onuitspreekbaar zijn. Nee, dan de Nederlandse. Boerenkoolstronkeradeelsehoogebrug. Van het een komt het ander, en met het maken van een crypto krijgen we de rest van de dag wel stuk. Het lukt alleen niet om hem toe te voegen aan dit reisverslag.