Trein in het moeras. Hoe komen we hier weer uit?
Door: Jolande
Blijf op de hoogte en volg Germen en Jolande
19 Juli 2015 | Verenigd Koninkrijk, Whitby
Ik word wakker van de regen, of het regent als ik wakker word, dat is niet meer helemaal duidelijk. Tegen half 7 regent het in elk geval nog steeds. Ik draai me nog een keer om, om 8 uur is het ontbijt. Tijd zat. Germen ligt tevreden te snurken, jammer om hem wakker te maken. Maar ongeduld bekruipt me al snel, en dus maar eens kijken welke foto’s we gisteren allemaal gemaakt hebben, en welke bij het verslag passen. Half acht, laat ik maar eens gaan douchen, dan wordt mijn lief vanzelf wakker van het geluid. En dat werkt.
Uitgebreid ontbijt, met eieren, bacon, tomaten, vers fruit, koffie (van prima kwaliteit), thee (pikzwart), en heerlijke toast. We kletsen met de enige ander gasten (niet zo moeilijk, er zijn maar twee kamers en een tuinhuis waar de gasten voor zichzelf moeten zorgen). Het regent nog steeds. Maar we moeten toch eerst een poosje in de auto, en volgens onze gastheer wordt het na 11 uur droog. Dat moet prima uitkomen. Op weg dus, richting het noorden en de Yorkshire Moors.
Ons doel is een rit met een heuse stoomtrein, die nog steeds een vaste dienstregeling rooster volgt en op een stukje van het normale traject opereert. We gaan naar Whitby, want daar is het hoofdstation. Onderweg zien we de stoompluimen boven de Moors uitkomen. We doen een kort wandelingetje, ik zie zowel kraaiheide als dopheide in bloei en struikheide die nog iets moet worden. Dit landschap moet je half augustus zien, dan is het waarschijnlijk helemaal paars. Nu heb je alleen hier en daar gekleurde vlekken. Omdat het nu eenmaal niet anders is gaan we verder naar Whitby. Parkeren blijkt een probleem. Er kunnen alleen muntjes in, en die hebben we niet genoeg voorradig. De trein gaat om 10 voor twaalf (nog 10 minuten), er moeten kaartjes gekocht, en een nieuw parkeerkaartje dat ons de rest van de dag geen zorgen meer oplevert. Ik naar de kassa, Germen met muntgeld terug naar de parkeerplaats, intussen rijdt de trein binnen en het lukt allemaal nog op tijd. Vakantie zonder stress….
Ik heb kaartjes gekocht tot het eindpunt zonder te weten hoe lang de rit gaat duren. Ik krijg alleen nog mee dat de laatste trein vanuit Pickering om 3 uur vertrekt. Dus komt er nog een trein achter ons aan, anders had de dame achter de balie me deze informatie niet hoeven te verstrekken. We zitten in het achterste rijtuig. Er was nog plek en het was het eerste dat we tegen kwamen. Verder is het zo ver mogelijk van de roet van de locomotief af. Prima toch?
De trein gaat eerst door velden, dan door het bos, dan over de Moors, dan weer door bossen en doet er bijna twee uur over om op de eindbestemming aan te komen. Intussen hebben we eindeloos veel foto’s gemaakt van de trein, het uitzicht, de werkelijk schattige stationnetjes (als het gaat regenen zetten ze het binnen om met Toon Hermans te spreken) en af en toe wat landschap. Helaas, elke keer als er bloeiende hei langs komt is er geen zon en als er zon is zie ik geen bloeiende hei. Germen is gelukkiger met een vogel die hij nog verder op naam moet brengen. Lijkt een beetje op een fazant, maar dan zonder die lange staart en met veel stippels op zijn borst. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Pickering is aardig, maar we willen nu vooral even wat eten. Een scone met alles er op en er aan, koffie erbij (beter dan dat slootwater uit de trein, Germen heeft het uit het raam gekieperd). We dwalen nog even door het stadje, en dan is het al bijna tijd voor de terugweg. Maar er komt nog wel even een waterspreeuw in beeld, dus die is uitgebreid gekiekt voor we naar het perron terug gaan.
De terugweg is het omgekeerde van de heenweg. Zie dus hierboven, maar dan in omgekeerde richting. In Whitby gaan we eerst maar eens op zoek naar ons onderkomen. Dat lukt zonder probleem. Uitpakken, inrichten, en dan het stadje in, een kleine 10 minuten lopen. Gezien de parkeerproblemen die we eerder vandaag zijn tegen gekomen lijkt ons dit geen slecht plan. Na een wat teleurstellend terras aan de haven vinden we een prachtig plekje uit de wind en in de zon waar we heerlijk simpel eten. Het voorgerecht is redelijk, het hoofdgerecht een veredelde vorm van Fish & Chips. De Fish is prima, maar frieten bakken kunnen ze ook in deze tent niet. Terug lopen is hetzelfde als de heenweg maar dan de andere kant op: omhoog. Genoeg stapjes gezet, vandaag. We bekijken de kaart en de omgeving, maken vage plannen en zien morgen wel weer verder.
Uitgebreid ontbijt, met eieren, bacon, tomaten, vers fruit, koffie (van prima kwaliteit), thee (pikzwart), en heerlijke toast. We kletsen met de enige ander gasten (niet zo moeilijk, er zijn maar twee kamers en een tuinhuis waar de gasten voor zichzelf moeten zorgen). Het regent nog steeds. Maar we moeten toch eerst een poosje in de auto, en volgens onze gastheer wordt het na 11 uur droog. Dat moet prima uitkomen. Op weg dus, richting het noorden en de Yorkshire Moors.
Ons doel is een rit met een heuse stoomtrein, die nog steeds een vaste dienstregeling rooster volgt en op een stukje van het normale traject opereert. We gaan naar Whitby, want daar is het hoofdstation. Onderweg zien we de stoompluimen boven de Moors uitkomen. We doen een kort wandelingetje, ik zie zowel kraaiheide als dopheide in bloei en struikheide die nog iets moet worden. Dit landschap moet je half augustus zien, dan is het waarschijnlijk helemaal paars. Nu heb je alleen hier en daar gekleurde vlekken. Omdat het nu eenmaal niet anders is gaan we verder naar Whitby. Parkeren blijkt een probleem. Er kunnen alleen muntjes in, en die hebben we niet genoeg voorradig. De trein gaat om 10 voor twaalf (nog 10 minuten), er moeten kaartjes gekocht, en een nieuw parkeerkaartje dat ons de rest van de dag geen zorgen meer oplevert. Ik naar de kassa, Germen met muntgeld terug naar de parkeerplaats, intussen rijdt de trein binnen en het lukt allemaal nog op tijd. Vakantie zonder stress….
Ik heb kaartjes gekocht tot het eindpunt zonder te weten hoe lang de rit gaat duren. Ik krijg alleen nog mee dat de laatste trein vanuit Pickering om 3 uur vertrekt. Dus komt er nog een trein achter ons aan, anders had de dame achter de balie me deze informatie niet hoeven te verstrekken. We zitten in het achterste rijtuig. Er was nog plek en het was het eerste dat we tegen kwamen. Verder is het zo ver mogelijk van de roet van de locomotief af. Prima toch?
De trein gaat eerst door velden, dan door het bos, dan over de Moors, dan weer door bossen en doet er bijna twee uur over om op de eindbestemming aan te komen. Intussen hebben we eindeloos veel foto’s gemaakt van de trein, het uitzicht, de werkelijk schattige stationnetjes (als het gaat regenen zetten ze het binnen om met Toon Hermans te spreken) en af en toe wat landschap. Helaas, elke keer als er bloeiende hei langs komt is er geen zon en als er zon is zie ik geen bloeiende hei. Germen is gelukkiger met een vogel die hij nog verder op naam moet brengen. Lijkt een beetje op een fazant, maar dan zonder die lange staart en met veel stippels op zijn borst. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Pickering is aardig, maar we willen nu vooral even wat eten. Een scone met alles er op en er aan, koffie erbij (beter dan dat slootwater uit de trein, Germen heeft het uit het raam gekieperd). We dwalen nog even door het stadje, en dan is het al bijna tijd voor de terugweg. Maar er komt nog wel even een waterspreeuw in beeld, dus die is uitgebreid gekiekt voor we naar het perron terug gaan.
De terugweg is het omgekeerde van de heenweg. Zie dus hierboven, maar dan in omgekeerde richting. In Whitby gaan we eerst maar eens op zoek naar ons onderkomen. Dat lukt zonder probleem. Uitpakken, inrichten, en dan het stadje in, een kleine 10 minuten lopen. Gezien de parkeerproblemen die we eerder vandaag zijn tegen gekomen lijkt ons dit geen slecht plan. Na een wat teleurstellend terras aan de haven vinden we een prachtig plekje uit de wind en in de zon waar we heerlijk simpel eten. Het voorgerecht is redelijk, het hoofdgerecht een veredelde vorm van Fish & Chips. De Fish is prima, maar frieten bakken kunnen ze ook in deze tent niet. Terug lopen is hetzelfde als de heenweg maar dan de andere kant op: omhoog. Genoeg stapjes gezet, vandaag. We bekijken de kaart en de omgeving, maken vage plannen en zien morgen wel weer verder.
-
20 Juli 2015 - 14:39
D.Tomas:
We genieten mee van jullie vakantie door de mailtjes
Fijn dat jullie ons er bij betrokken hebben, nu we zelf niet meer zo ver gaan, is het leuk om jullie zop te volgen.
Doorgaan dus
Geniet van jullie vakantie, wij wachten op het volgende verslag.
Groetjes van tante Ton en oom Dick
-
20 Juli 2015 - 15:19
Maarten F:
Ik krijg er een Hogwarts en een Steampunk (science fiction gebaseerd op stoommachines) gevoel bij. Die locomotief ziet er vervaarlijk uit!
-
20 Juli 2015 - 17:34
Pien:
Bekend terrein, jammer dat de zon niet op de heide schijnt, in augustus is het inderdaad een paarse zee. Leuk om jullie daar te volgen! -
20 Juli 2015 - 19:40
Jacomine:
Ik krijg er helemaal zin in om weer eens naar engeland te gaan! -
24 Juli 2015 - 20:13
Henriët:
Leuk om mee te leven! En dan ontdek je dat er ook foto's bij zitten - verhip, even terug naar de eerdere data.... Vervolgens ontdek je dat iedereen er commentaar op geeft, o ja, vorige keer ook, dus wéér terug naar de oudere berichten. Ik was intussen al bij het bericht van gisteren, dus nu even schakelen naar vandaag... zo, o nee zo, He hoe kom ik daar nou weer.... tot ik er straks helemaal bij ben. -
25 Juli 2015 - 00:20
Germen En Jolande Postma-Schoemaker:
En het wordt nog veel erger, zusjelief: het is nu 24 juli en ik heb voor het eerst tijd om naar alle reacties te kijken. Dat is natuurlijk dom en asociaal, want je maakt een reisverslag als dit, en stuurt het tot vervelens toe aan al je vrienden, met de bedoeling dat er op wordt gereageerd. Dan zul je dus terug moeten reageren, anders wordt de reflex van je vrienden moe. (Pavlov 1932, 1934, 1935, 1936a, 1936b).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
