De Tuin der Tuinen
Door: Germen
Blijf op de hoogte en volg Germen en Jolande
13 Juli 2023 | Verenigd Koninkrijk, Mevagissey
De Britten zijn trots op hun tuinen, met recht, hoewel de tuin van ons huidige onderkomen vooral uitblinkt door lage onderhoudskosten. Gras, zeven nestvarens, en split. Maar aan de straatkant ook een waaierpalmboom met twee stammen van 4-5 meter hoog. Die zijn goed bestand tegen verkeerslawaai, dat kan niet anders.
In de middeleeuwen werd een begin gemaakt met wat nu het landgoed Heligan is. Wij luisterden vol aandacht naar een meneer die ons uitlegde hoe Heligan werd wat het nu is. Er waren ups en downs, en het eindigde bijna toen de Amerikanen in ’44 naar Normandië vertrokken om de Duitsers te verjagen. Toen ze weg waren, werd het landgoed zo ongeveer verlaten. Het landhuis werd verdeeld in appartementen, overal kwamen hekken, en niemand kwam meer onkruid wieden.
Dat duurde tot 1990. In dat jaar begon het herstel van een groot stuk wildernis, aanvankelijk door drie mannen (helden, uiteraard): Tim, John en John. Die baanden zich met snoeischaren en kapmessen een weg en ontdekten alsmaar meer ruïnes en restanten en raadsels. Midden in de recessie van die jaren wisten ze geld en vrijwilligers los te krijgen, en nu, 33 jaar later, ligt er een serie prachtige tuinen, bijna helemaal zoals in de hoogtijdagen van 1750-1850. Er waren tekeningen in een gemeentearchief, en oude verhalen, waarvan ik er eentje vertel: er was een eigenaar die slecht ter been was. De man liet de wandelpaden allemaal bestrooien met zand van het strand. Dat liep lekkerder. In dat zand zat zout. Tijdens de verlaten jaren groeide overal onkruid, en vielen er ontelbare dode bladeren. Maar in het zoute zand kon het onkruid niet wortelen, en de dikke laag dode bladeren die er op lag kon worden opgerold als een tapijt. Het zand was er nog, de originele paden kwamen tevoorschijn, en dat leverde een flink deel van de originele tuin-indeling op. Nu kweken ze er weer ananassen, en groeien boomvarens, vijgen, artisjokken, kiwi’s, ga maar door, noem maar op. Het klimaat is bijna subtropisch en het vriest er nooit: dan kun je leuke dingen doen.
We wandelden door al dit moois, gekoesterd door een heldere zon, en we wandelden ook door de rest van het uitgestrekte landgoed, waar bomen en wilde planten uit verre landen groeien. Dat was ook erg in de mode, anno 1800. Cornwall lag in die tijd veel verder van Londen dan vandaag, maar de familie Tremayne van Heligan had geld zat en deed volop mee met de mode van de rijkelui. De BBC maakte documentaires, de Prince of Wales kwam een hangbrug van touw uitproberen die over ‘het ravijn’ was gespannen, en er werden allerlei onderscheidingen aan Heligan toegekend.
Zodoende wordt de tuin nu beschouwd als één van de mooiste en meest bezienswaardige van Engeland. En wij hebben hem ook gezien. Dat geeft een warm gevoel, vraag me niet waarom.
-
14 Juli 2023 - 07:34
Henriet Ferguson:
Wij zagen hem ook, maar hij zal nu wel mooier volgroeid zijn...
En ergens in die streken liep Henke tientallen baby-teekjes op. We moesten naar een ziekenhuis om ze te laten verwijderen, eindeloos over nauwe weggetjes zoeken waar dat was.... Een zeer eenvoudige instelling, afbladderend, alsof je vijftig jaar terug in de tijd ging. Maar met een lieve geduldige broeder die ze er allemaal uittrok en nog een of ander medicijn toediende.
-
14 Juli 2023 - 09:08
Henke:
Ik zou er nog wel eens heen willen. reusachtige rododendrons.
En die aardige broeder kreeg die teken er niet uit... Hij gaf het halverwege op en zei dat ze er vanzelf wel uit zouden vallen. Dat vond ik geen erg prettig idee in mijn slaapzak :)
-
14 Juli 2023 - 10:41
Hannes:
Op de Markerwadden, die wereldberoemde modderpoel, loop je door een landschap dat zout zou moeten zijn, met duinen en helm. Maar de zilte zeelucht ontbreekt, en er bloeit van alles dat niet klopt. Gelukkig zijn er wel heel veel krijsende visvogels.
Zijn jullie ook beroofd van je chips door een zilvermeeuw? Dat hoort er toch bij.
-
14 Juli 2023 - 11:24
Germen En Jolande Postma-Schoemaker:
Er staan hier bordjes: Don't feed the gulls, they can be vicious. Dat betekent: eet geen meeuwen maar een blik visjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
