10 juli: Naar het Paradijs

Als je nou toch naar het Paradijs wilt, doe dat dan op een regenachtige dag. Dan mis je die tenminste. En zo tijgen wij dus, met de nodige toegangsbewijzen, naar de Hof van Eden, hier beter bekend als The Eden Project. Niet langs de A30, waar we al meer dan genoeg van hebben gezien, maar langs de binnenwegen van Cornwall. TomTom denkt een kortere weg te kennen, en dus krijgen we bijna zeer aards ruzie. Het komt na wat gemopper en een niet bepaald rechtstreekse weg toch goed. Dat schijnt zo te horen. We parkeren ons bonbonnetje op een enorm parkeerterrein. Er zijn meer gegadigden. Maar gelukkig is er plaats voor velen. Het Paradijs is enorm, met reusachtig grote bollen vol warme lucht en planten die alle delen van de wereld vertegenwoordigen, als een Ark van Noach voor planten. Er is een overzicht van alle verschillende massa-extincties en de (mogelijke) oorzaken. De eerste werd veroorzaakt door bacteriën die ontdekt hadden hoe ze zuurstof konden maken, zo’n 3,5 miljard jaar geleden. Daarna kwamen er allemaal extincties die te maken hadden met teveel CO₂ of andere vormen van oververhitting, of juist extreme koude. Er wordt ons ook verteld hoe slecht we met onze planeet omgaan, en dat we ons leven moeten beteren, omdat het anders fout met ons gaat aflopen. Hier in het Project worden geen enge stoffen gebruikt om plantenetende beestjes te bestrijden. In plaats daarvan lopen en vliegen er beestjes etende beestjes rond. Koffie kun je in het cafetaria opdrinken in kopjes die gewoon ouderwets worden afgewassen, of je neemt je eigen beker mee als je buiten koffie wilt drinken, of je “leent” ter plekke een beker en levert die aan het eind weer in en krijgt je statiegeld terug. Hier geen plastic, geen wegwerp. Alles wordt hergebruikt. We leren dat je altijd op de etiketten moet kijken als je groente of fruit koopt. En liever niet uit Verwegistan, vanwege die grote aantallen kilometers die het dan heeft moeten afleggen. En liever ook niet als het de voedselproductie van het land waar andere mensen wonen in gevaar brengt door onze hang naar luxe. Er zijn educatieve filmpjes die vertellen wat mogelijke oplossingen zijn, om vervolgens ook te vertellen wat de nadelen van die oplossingen zijn. Het blijkt allemaal nog niet zo eenvoudig. De uiteindelijke boodschap is: gebruik gewoon minder, dan hoef je minder te maken en minder weg te gooien. Simpel zat.

Maar er zijn ook gewoon hele mooie tuinen met wilde en gecultiveerde bloemen, enorme bamboes en palmen van 40 meter hoog, moestuintjes en fruitbomen, en nog heel veel meer, inclusief heel veel mensen. En als kers op de taart kan Germen Roelroels fotograferen, een mannetje, een vrouwtje en ook nog kleine Roeltjes. Echt waar!