Do ist der Bahnhof

Het is duidelijk oktober. Het regent. Evert-Jan speelt vandaag taxichauffeur en is er om acht uur. Onze trein gaat om half tien. Rustig tijd voor een kopje koffie dus. Het station van Meppen is een half uurtje rijden. Natuurlijk zijn we te vroeg. Met een grote koffer en twee rugzakjes, kleding voor 4 weken, klapstoeltjes, computer en allerlei dingen waar we in deze moderne maatschappij niet zonder schijnen te kunnen. Midden in de nacht dacht ik opeens: "de kabel voor de camera om foto's op te kunnen laden". Bed uit, kabel gezocht, klaargelegd, weer terug... Vakantiestress.

De trein is op tijd, maar staat precies andersom als op het bord is aangegeven. We moeten dus helemaal naar het eind van het perron. Lukt uiteraard niet, en dus stappen we gewoon in en zoeken daarna wel onze plaatsen.

Bij Münster breekt even de zon door. In het Ruhrgebied giet het van de regen. De Deutsche Gründlichkeit is niet zo gründlich als het spreekwoord. We zijn 10 minuten te laat in Keulen. Geen probleem, we hebben 40 minuten om een broodje te scoren en over te stappen. Daarna de ICE naar Basel. Ook hier krijgen we een treinstel dat niet klopt met de beschrijving. Veel langer dan volgens het bord met wagons, en allemaal andere nummers. We gaan niet eens zoeken naar onze gereserveerde plaatsen, maar zoeken een plekje wat ons wel bevalt. Dat blijkt de juiste strategie.

Officieel kan onze trein zo'n 280 km per uur. Dat lukt héél eventjes tussen Keulen en Frankfurt. Daarna is het gewoon een redelijk snelle en comfortabele trein, met restauratiewagen. En hoe dichter bij Basel, hoe trager het gaat. Uiteindelijk zijn we ook hier zo'n 10 minuten later dan het schema. Als dat zo blijft hoor je ons niet klagen.

Hotel GAIA ligt op ongeveer 100 meter van het station. Het is niet erg groot, het is duidelijk buiten het seizoen, alles is dicht, maar de kamer is prima en de (beperkte) minibar gratis. Het is een Biohotel en we krijgen gratis kaartjes voor het openbaar vervoer. We maken er dankbaar gebruik van, want het regent nog steeds. Op naar de binnenstad. We zijn aangenaam verrast. Het Marktplatz heeft een prachtig stadhuis met een krijger (zie foto). Dat beest op zijn kop stelt de Romeinse adelaar voor...Klein centrum, veel voetgangersgebied, heel veel kroegen, kroegjes, restaurants en restaurantjes en leuke pleinen en pleintjes. Een kleine greep uit de eet mogelijkheden: Zwitsers (uiteraard), Japans, Chinees, Indiaas, Burgers, Amerikaans, Zuid-Amerikaans, Italiaans en van alles daar tussenin. We belanden op de bonnefooi in Tibites. Geweldig principe. Een groot buffet met allerlei kleine hapje, warm en koud en toetjes. Je zoekt een plekje, dan pak je een bord, kiest wat je wilt eten, het wordt bij de kassa gewogen, waar je ook je bestek krijgt en je drinken bestelt, en klaar. Geen verspilling van teveel eten op je bord, heel veel keus en heel vers. Eigenlijk stel je je eigen tapa's samen.

We lopen nog even naar de rivier. Dan terug naar het hotel met de tram. Vlak bij het hotel een stadssupermarkt waar we nog even wat inkopen doen. Germen drinkt nu whisky uit een tandenpoetsglas, en mijn prosecco komt uit een limonadeglas. Lang leve de vakantie. Proost!