Gescheiden wegen

Vannacht ging de wekker. Het was nog donker en slaapdronken stapte ik mijn bed uit. Het bleek één uur in de nacht. Even vergeten dat je niet alleen de telefoon moet laten zoeken naar de tijd op het internet, maar je zelf ook nog even een tijdzone moet kiezen, voor die wekker en zo. Dat ontdekte ik vanochtend, maar midden in de nacht met een erg slaperig hoofd is het eenvoudiger om die wekker dan maar gewoon 6 uur later te zetten. Was niet nodig geweest. Om 6 uur vanochtend kwamen de eerste vliegtuigen over. Toch al met al heerlijk geslapen. Het ontbijt was typisch Amerikaans, met cornflakes, wafels die je zelf kunt bakken, de nodige zoetigheid, slappe koffie en theewater dat niet heet genoeg is om behoorlijk thee van te zetten. We zullen er weer aan moeten wennen. Of een veel duurder hotel nemen natuurlijk. Morgen regelen we zelf ons ontbijt, en dan is in elk geval de koffie warm en het theewater heet.
We pikten onze huurauto op, het werd een Volkswagen Beetle. Onze koffers passen er met gemak in.
Germen dropte me bij mijn werk-plek en ik ging aan het werk; zelf ging hij proberen te pierewaaien in de bloedhitte. De vraag is nog even wie het beter had. Ik zat in elk geval in een gebouw met airco, hij mocht vogeltjes kijken en fotograferen bij 100 graden Fahrenheit... Meer daarover morgen, want terwijl ik dit schrif, ligt hij op één oor.
Hij leverde na dat pierewaaien de koffers af bij ons nieuwe onderkomen, een vakantiehuisje voor 6 personen in een keurig nette buurt, met een overbuurvrouw die op het huis past. Ze vertrouwde hem op z'n blauwe ogen en legde uit hoe de cijfercombinatie van de voordeur werkt.
We kunnen nu gewoon onze spullen overal laten slingeren, hebben luie stoelen om op te zitten, en buiten twieteren de vogeltjes en kriekelen de krekels. Verder hebben we al de nodige eekhoorns gezien. Dieren kijken vanaf de veranda. En veel meer wil je ook niet. Vanavond om 8 uur was het nog steeds 30 graden. Voor de komende dagen wordt een hittegolf voorspeld. Het bedrijf waar ik op bezoek was had als extraatje dat ze me een lijstje van aan te raden restaurants mee gaven, een kleine 20 om uit te kiezen. Toch leuk, hier hebben we de komende dagen wel genoeg aan. En de tent die we uitkozen was inderdaad de moeite waard en hadden we nooit zelf gevonden: Bar Virgile in de binnenstad van Durham. Een ouderwetse bar met bijzondere cocktails en prima eten. We kozen voor een aantal kleine hapjes die we samen deelden als een soort tapas menu. En natuurlijk een cocktail. Een mooie afsluiter van onze eerste (vakantie)dag.

PS: de foto's zijn pas de volgende dag toegevoegd, en ik vind ze saai en voorspelbaar. Dat jonge kardinaaltje, dat werd één seconde later gegrepen door die eekhoorn en het slaakte nog één piep, toen was her er geweest. Als dát moment nou was vastgelegd, dan hadden we nog wat om naar te kijken gehad.