07 juni 2015 (dag 16): op weg

7 juni 2025 (dag 16): Op weg

De reis van en naar je bestemming moet onderdeel zijn van je vakantie. En dus maken we geen haast. Gisteren het weer goed benut en al voor een groot deel ingepakt. We zijn om 7 uur wakker. Rustig ontbijten, de kraanvogels voor het huis bekijken. En dan moet het toch maar even. Poetsen, rest inpakken, en dan wegwezen. Gisteren een B[e-38]B geboekt, omdat het op de heenreis toch lastig bleek om een onderkomen te vinden. We weten dus het start- en eindpunt. Snelwegen? Nee, we hebben tijd zat. En dus loopt onze route over secundaire wegen. Elke keer programmeren we een nieuw reisdoel in Tommie in. We maken onze Zweedse kronen op aan dieselolie, voorzien onszelf van brood voor een picknick en al met al schiet het dus niet erg op.

Met de pont van Helsingborg naar Helsingor, de stad van Hamlet. Zo heet dus onze boot ook. Tripje van 20 minuten, maar wel met taxfree en de nodige hoeveelheid drank aan boord. Het is midden overdag. Wat ons betreft is een picknick ergens in de wilde woeste wouden meer op z’n plek. We worden oud, dat is duidelijk te merken. De wilde haren zijn er wel af.

Binnen een kwartiertje nadat we de boot afkomen vinden we een plekje op een parkeerplaats voor wandelaars. Even de benen strekken. En er is ook wel een plekje voor wat privé handelingen.

Voort langs de wat rustiger wegen van Denemarken. Hoewel dat rustig zeker in het eerste deel nog wel wat tegenvalt. Maar uiteindelijk wordt het toch echt landelijker. En dan wordt het tijd om de benen te strekken. We vinden een heel klein dorpje, waarvan ik de naam alweer vergeten ben. Prachtig oud kerkje en een huisje (of schuurtje?) dat uit de middeleeuwen lijkt te stammen. Er staan geen bordjes bij, en dus weten we er verder niets van. Daarna blijkt onze eindbestemming in Faaborg nog een klein uurtje rijden. De grote weg naar Odense, de enorme brug die ongeveer zo lang is als de afsluitdijk, en dan ben je er al snel.

Faaborg blijkt een heel oud klein havenstadje te zijn. Ons logies is in een huis uit 1700 en nog wat. Germen gaat ongetwijfeld nog een keer zijn hoofd stoten. Alles is even pittoresk. De auto kan gratis bij de haven staan, zo’n 100 meter verderop. Door de eigenaar worden we gewaarschuwd dat de restaurants hier vrij vroeg dicht gaan. Daar moeten we dus rekening mee houden. Het eerste (en volgens Tripadvisor beste) restaurant is voor vanavond volledig volgeboekt. We worden verwezen naar nummer twee van de lijst, een restaurant in de oude visafslag bij de haven. Daar hebben ze nog wel plek. Al snel blijkt dat we geluk hebben gehad. Het loopt snel vol. Prima gegeten, maar niet goedkoop. Ach, gisteren waren we 45 jaar getrouwd. Dit was een mooie manier om dat te vieren.

We pikken nog even wat spullen uit de auto op en gaan terug naar onze kamer die vol hangt met retrospul. De kamer heet “Yesterday”. Hmm…. Zijn we al zo oud?