Donderdag 9 november – Op zoek naar rode lepelaars
Door: Jolande
Blijf op de hoogte en volg Germen en Jolande
09 November 2017 | Verenigde Staten, Sanibel
Wie naar Florida gaat om beestjes te bekijken heeft, net als in Afrika, de “grote 5” die je beslist moet gaan zien. De alligator (ruim gelukt), de krokodil (ook gelukt), de manatee (alleen een schim gezien, telt maar voor half), de Florida panter (hebben we opgegeven, er zijn een paar honderd, ze zitten achter hoge hekken, zijn alleen ‘s nachts actief en houden van droogte, het is nog erg nat. We zijn door hun gebied gereden en hebben alleen maar wildhekken gezien die de beesten moeten beschermen). Nummer vijf op de lijst is de rode lepelaar. Die heeft zo ongeveer de kleur van een flamingo die zich in de garnalen heeft verslikt. Ze zijn zeldzaam, maar wel erg opvallend. Germen raadpleegt het hindernet en vindt een plek waar ze voor zouden moeten komen, niet zo heel ver hier vandaan. Het J.N. Ding Darling Wildlife Refuge op het eiland Sanibel. Mooi doel voor vandaag. Omdat we gisteren nogal last van de warmte hadden besluiten we vandaag vroeg weg te gaan en dan ’s middags maar siesta te houden. Dus wekker op 6 uur en gaan met die banaan. Gewapend met zonnesmeer, deet, koffie, water, en de nodige camera’s en kijkers vertrekken we. Het is nog mistig. We hebben de afstand wat optimistisch ingeschat en het verkeer ook. We zijn al met al zo’n 2 uur onderweg. Maar je moet er wat voor over hebben. Zou het echt lukken om deze vogels te spotten? We rijden het reservaat binnen. Er is een 6 km lange weg met uitzichtpunten en wat korte wandelingen. Het is er mooi, het is nog niet extreem warm, de mist is ruim opgetrokken. En bij de tweede stop zien we ze al. En gelijk een heleboel ook. Ze staan in het water, komen aanvliegen, vliegen weer weg, het is een komen en gaan. Bijna een anticlimax, zo eenvoudig is het. Je gaat gewoon naar het park, stopt bij de tweede parkeerhaven, en kieken maar. Er is nog veel meer moois, zoals roodhalsreigers, driekleurige reigers, een groepje kaalkopooievaars, de wereld aan witte en bruine pelikanen, steltlopertjes van een voor mij onbekend merk en kleine twietertjes, eveneens onbekend. Vergeet verder de mangroves niet, waar we landkrabbetjes zien, een hagedisje dat bij nadere inspectie familie van de leguanen is (maar wel heel klein, hij wordt zo’n 15-18 cm) en een dolfijn die even langs komt zwemmen. Het is een mooie ochtend. Als we uitgewandeld en gekeken zijn is het inmiddels 28 graden in de schaduw, geen temperatuur meer om in de volle zon te lopen. Dus bezoeken we braaf het bezoekerscentrum, kijken naar een reclamefilmpje voor het park en vragen ons af wat we nu zullen doen. Er is een schelpenmuseum. Dat zou een optie zijn. Maar we schijnen hier ook bootjes te kunnen huren. En zo’n eind rijden voor een paar uurtjes vogeltjes kijken is toch wel een beetje zonde van de moeite en de benzine. Dus gaan we gewoon nog wat meer benzine verstoken. Maar niet vóór we iets gegeten hebben. Op aanwijzing van de botenverhuurder vinden we een tentje waar ze “subs” doen, langwerpige broodjes met iets er op. We bestellen er elk één. Hadden we niet moeten doen. Eén voor ons samen was al meer dan genoeg geweest. We vullen onze waterflesjes bij en gaan scheeps. Met de respectabele gang van ongeveer 3 km per uur dobberen we over de baai. Meer vogels, waaronder een paar witkopzeearenden (bald eagles) en nog een aantal dolfijnen. Op het water is het aanzienlijk koeler door de wind. Dit is een aardige manier van siesta houden. Als de pelikanen bedenken dat ze hun overnachtingsplekken maar eens gaan opzoeken vinden wij het ook welletjes. Het is trouwens geen gezicht, honderden bruine pelikanen boven in de struiken op kleine eilandjes. Slaap lekker beestjes. Vanavond eten we asperges (echt waar, ze worden nu geoogst hier, asperges in november)!
-
10 November 2017 - 16:29
Hannes:
Een zeekoe hebbe ze in Burger z'n soe ook, hier. En die ete sla.
Verder vind ik mangroveooievaar een pleonasme. Ze zijn allemaal grof. -
10 November 2017 - 22:21
Liset:
Leuk bootje, prima kiekjes van de vogeltjes.
Onderwatercamera meegenomen voor de manatee oftewel de zeekoe? En Hannes, die heet in Amsterdam seekoe. -
10 November 2017 - 22:39
Corry:
Zo juist heb ik eindelijk al jullie reisverslagen gelezen. Zoals je weet, ben ik met pensioen en dus heb ik het druk. Mooie foto’s van vogels en natuur. Lijkt me wel af en toe zweten daar met die temperaturen. Zeker als het zo vochtig is. Maar ze verkopen wel genoeg bier denk ik om de dorst te lessen. Volgens mij kun je in de VS beter eten voor 1 persoon bestellen, want alles is meer en groter dan hier. Hopelijk heeft Jolande niet te veel last van haar been. Het lijkt daar de gewoonste zaak van de wereld te zijn om je vol te stoppen met medicijnen. Zouden daardoor te veel resistente bacteriën voorkomen, zodat de antibiotica niet meer werken of zit ik nu verkeerd te denken?
Ik heb vandaag nog komkommers geoogst. Ik wilde ze uit de kas halen, maar goed verstopt zag ik nog 4 mooie komkommers en 2 iets kleinere. En dat in november. Maar de komkommerplanten geven nu wel de geest, dus ze gaan er dit weekend uit
-
11 November 2017 - 09:58
Hannes:
Burgers ligt onder een boom bij Arnhem, dus het is een C-koe met trolleybusaandrijving. Maar als ie te dicht bij een motorboot komt wordt ie een kwastvinnige.
-
11 November 2017 - 16:13
Germen En Jolande Postma-Schoemaker:
Nee, Corry, je zit helemaal goed te denken.
En jullie mogen helemaal nog geen grapjes maken over koeien van welke kwaliteit dan ook; daar gaan we morgen pas naar toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
